H Καλη Κυβερνηση Απο την Πρωτη Εβδομαδα φαινεται.

Χαρας Ευαγγελια στα χρηματιστηρια με τα αποτελεσματα των εκλογων στην Ελλαδα. Γελασε το χειλακι της Μερκελ που το αδερφο κομμα της Ν.Δ εγινε κυβερνηση με την στηριξη του ΠΑΣΟΚ και αν ειναι δυνατον, της ΔΗΜΑΡ (οποιος μπερδευεται με τα πιτουρα τον τρωνε οι κοτες. Βλεπε ΚΚΕ προς γνωση και συμμορφωση).





Τετοια ηταν η χαρα της θειάς Αγγελας που εκανε δημοσια προσκληση στον Σαμαρα να παει στο γηπεδο για να παρακολουθησουν μαζι τον αγωνα μεταξυ των ποδοσφαιρικων ομαδων Γερμανιας, Ελλαδας. ( τον Τσιπρα θα τον καλουσε να δουνε το παιχνιδι παρεα αν εβγαινε αυτος πρωθυπουργος ???)




Συμφωνα με αποκλειστικες πληροφοριες του μπλογκ μας, η θειά Αγγελα ειχε κανονισει μετα απο τον αγωνα να πανε να παιξουν μπουκαλες με τον Αντωνη και αλλα φιλαρακια στο σπιτι του Χριστοφορακου.




Δεν αντεξε ο Αντωνης την συγκινηση και του πεταχτηκε το ματι εξω και σαν να μην εφτανε αυτο, πεταχτηκαν εξω και τα ματια του κυριου Ραπανου, μολις αντικρυσε τον υπουργικο θωκο στο υπουργειο Οικονομικων.




Τεζα ο Αντωνης και ο κυριος Ραπανος ... ποιος θα μας αντιπροσωπευσει στην συνοδο κορυφης στις Βρυξελλες ???




Ο κυριος Αβραμοπουλος, λεει η Κυβερνηση. (καλα ρε παιδια αφου δεν ξερετε γιατι δεν ρωτατε ???)




Λογω του οτι δεν προβλεπεται να συμμετεχει ο Υπουργος εξωτερικων στη συνοδο κορυφης θα παει ο Προεδρος της Δημοκρατιας μας ... ο κυριος κυριος Καρολος Παπουλιας.




Μολις τα βλεπουν αυτα ο Βαγγελης και ο Φωτης που θα συνοδευαν τον Αντωνη στην κρισιμη Συνοδο κορυφης, την κανουν με ελαφρα πηδηματακια και αφηνουν μονο του τον Προεδρο της Δημοκρατιας να παει να βγαλει το φιδι απ την τρυπα. Προεδρε μη μασας ... προχωρα μπροστα με Τσαμπουκα (τωρα εδω που τα λεμε, περισσοτερες ελπιδες θα εχουμε στις διαπραγματευσεις με τον Προεδρο παρα με τους αλλους που ηταν προγραμματισμενοι. Μπορει να μας λυπηθουν στις Βρυξελλες. Ασε που ο Προεδρος μελεταει το βιντεο του Ι. Αμυρα)




Οσο για το υπουργειο οικονομικων με καθε σοβαροτητα η κυβερνηση αναζητει τον νεο υπουργο συμφωνα με τις αρχες και την ασφαλεια που διεπει το αλανθαστο Ελληνικο συστημα ... δηλαδη ... εδω υπουργος οικονομικων , εκει υπουργος οικονομικων , που ειναι ο υπουργος οικονομικων ???




Φυσικα οπως καταλαβαινεται για ολα αυτα φταιει ο Τσιπρας που δεν συμμετεχει στην Εθνικη ομαδα Διαπραγματευσης. Εαν συμμετειχε ο Τσιπρας θα πηγαιναν ο Βενιζελος και ο Κουβελης αλλα τωρα δεν πανε.




Δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν ζηταει ο Βενιζελος απο την Παπαρηγα να συμμετασχει στην Εθνικη Ομαδα Διαπραγματευσης ετσι οπως ζηταει απο τον Τσιπρα.
Συμφωνα με αποκλειστικες πληροφοριες (τις οποιες δεν εχουμε ακομα διασταυρωσει) και η Παπαρηγα ειναι αρρωστη. Την πειραξαν τα 270.000 χιλιαδες χαστουκια των εκλογων και ακολουθει αγωγη ψυχοθεραπειας ψυχαναλυσης μαζι με την Κανελλη (Φροϋδικου τυπου με μαστιγια) ... για να μπορεσει να επανελθει δριμυτερη στα καθηκοντα της .




Συνεδριαζει η επιτροπη φαρμακων για την ελλειψη στα φαρμακα που δεν καλυπτει τις αναγκες των καρδιοπαθων - καρκινοπαθων στη χωρα μας και αναμενεται να ληφθουν δραστικα μετρα του τυπου ... τι τα θελετε τα φαρμακα βρε παιδια ??? μια ψυχη που ειναι να βγει ας βγει ... Αμα εχετε λεφτα να παρετε φαρμακα παρτε τα αμα δεν εχετε μην μας πριζετε με τα ασφαλιστικα ταμεια και τις εισφορες που πληρωνατε σε ολη τη ζωη σας ... τις φαγαμε τις εισφορες.




Ενα φαρμακο χρειαζομαστε στην Ελλαδα τωρα το καλοκαιρι ... Βαζελινη αναισθητικου τυπου ... ειναι καταλληλη και για τα αυτια.

Διαβάστε περισσότερα...

Σε Ζωντανη συνδεση με τον Διεθνη Διαστημικο Σταθμο, ISS

Κλικ στην εικονα για ζωντανη συνδεση με τον Διεθνη Διαστημικο Σταθμο ISS

Space Station Live! Tour





NASA is using the Internet and smartphones to provide the public with a new inside look at what happens aboard the International Space Station and in the Mission Control Center. NASA Public Affairs Officer Dan Huot provides a video tour of the new site, which is online at http://spacestationlive.nasa.gov.

Διαβάστε περισσότερα...

21/06/ Μεταπτωση του Αξονα της Γης

Ιππαρχος : Aφησε στην ανθρωπότητα τον ουρανό ολόκληρο ως κληρονομιά

Ο αρχαίος Έλληνας Αστρονόμος Ίππαρχος ο Ρόδιος (190 - 120 π.Χ.) ήταν αυτός που ανακάλυψε την μετάπτωση των Ισημεριών.






Μετάπτωση των ισημεριών




Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια





Στην Αστρονομία, η μετάπτωση του άξονα ενός ουράνιου σώματος προέρχεται από τη βαρύτητα και είναι η αργή και συνεχής αλλαγή κατεύθυνσης του άξονά περιστροφής του. Στη Γη η μετάπτωση του άξονα της σημαίνει την διαρκή μετακίνηση της κατεύθυνσής του κυκλικά έτσι ώστε σε 26.000 έτη να συμπληρώνεται μια πλήρης περιφορά. Η Γη παράλληλα με την μετάπτωσή της, εκτελεί και μια κίνηση κλόνισης. Συνήθως με την έννοια "μετάπτωση του άξονα" εννοούμε μόνο την κυκλική κίνηση της μετάπτωσης χωρίς την κλόνιση. Η μεταπτωτική κίνηση της Γης ονομάστηκε για ιστορικούς λόγους μετάπτωση των ισημεριών γιατί το σημείο της εαρινής και της φθινοπωρινής ισημερίας κινούνται δυτικά κατά μήκος της εκλειπτικής σχετικά με σταθερά άστρα στον ουράνιο θόλο και μάλιστα αντίθετα από την τροχιά του Ήλιου κατά μήκος της εκλειπτικής. Ο αρχαίος Έλληνας Αστρονόμος Ίππαρχος ο Ρόδιος (190 - 120 π.Χ.) ήταν αυτός που ανακάλυψε την μετάπτωση των Ισημεριών.
Ο κύκλος που διαγράφει ο άξονας της Γης στον ουράνιο Θόλο. Το έτος 2000 πολικός Αστέρας είναι ο α της Μικρής Άρκτου, το έτος 14.000 πολικός Αστέρας θα είναι ο Βέγας (α της Λύρας).




Με την βελτίωση της δυνατότητας των επιστημόνων να υπολογίζουν τις βαρυτικές δυνάμεις μεταξύ των πλανητών, το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, έγινε δεκτό ότι η ίδια η εκλειπτική κινούταν λιγάκι, κάτι που ονομάστηκε πλανητική μετάπτωτική κίνηση (το 1863), το κυρίαρχο τμήμα της ονομάστηκε Ηλιοσεληνιακή μετάπτωση(lunisolar precession), Ο συνδυασμός των δυο ονομάστηκε γενική μεταπτωτική κίνηση της Γης αντί της μετάπτωσης των ισημεριών. Η Ηλιοσεληνιακή μετάπτωση προκαλείται από τις συνδυασμένες βαρυτικές δυνάμεις της Γης και του Ήλιου πάνω στο πεπλατυσμένο τμήμα της Γης που βρίσκεται στον Ισημερινό της. Η πλανητική μεταπτωτική κίνηση της Γης προκαλείται από την μικρή διαφορά στην γωνία που σχηματίζουν οι βαρυτικές δυνάμεις των άλλων πλανητών επί της Γης και επί του επιπέδου κίνησής της (εκλειπτική) με αποτέλεσμα την μικρή μετακίνηση του επιπέδου της εκλειπτικής. Η Ηλιοσεληνιακή μετάπτωση είναι περίπου 500 φορές μεγαλύτερη από την πλανητική. Εκτός του Ήλιου και της Σελήνης, οι άλλοι πλανήτες προκαλούν μια μικρή κίνηση στον άξονα της Γης. Γι' αυτό τον λόγο η Διεθνής Αστρονομική Ένωση πρότεινε να μετονομαστεί η γενική μεταπτωτική κίνηση σε μετάπτωση του ισημερινού (precession of the equator) και η μικρή συνιστώσα που οφείλεται στους πλανήτες να μετονομαστεί σε μετάπτωση της εκλειπτικής (precession of the ecliptic). Παρόλα ταύτα η συνδυασμένη μετάπτωση ονομάζεται ακόμη: Γενική μετάπτωση.






Επιπτώσεις




Η μετάπτωση του άξονα της Γης προκαλεί μια σειρά παρατηρούμενων επιπτώσεων. Πρώτον, ο νότιος και ο βόρειος Ουράνιος Πόλος φαίνονται να κινούνται κυκλικά σε σχέσει με σταθερά άστρα στον ουρανό, ολοκληρώνοντας έναν πλήρη κύκλο εντός 25.772 Ιουλιανών ετών. Έτσι σήμερα Πολικός Αστέρας είναι ο α της Μικρής Άρκτου ενώ σε 10.000 χρόνια θα είναι ο Ντενέμπ ή α του Κύκνου και σε 14.000 χρόνια ο Βέγας ή α της Λύρας.




απο wikipedia.org






Οι κύκλοι του Milankovitch - Οι τέσσερις εποχές και η τροχιά της Γης





Όλοι έχουμε μάθει ότι οι εποχές προκαλούνται από την κλίση του άξονα περιστροφής της Γης - η κλίση των 23.4° του άξονα ως την κάθετο στο επίπεδο της γήινης τροχιάς γύρω από τον ήλιο. Αν ο άξονας ήταν κάθετος στο επίπεδο της τροχιάς τότε δεν θα υπήρχαν εποχές.




Συγχρόνως ξέρουμε ότι ο άξονας της Γης δείχνει σήμερα προς το Πολικό Αστέρα και ότι η Γη είναι περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον ήλιο. Αυτά όμως τα γεγονότα δεν είναι απόλυτα ή σταθερά. Η αλληλεπίδραση μεταξύ της Γης και του Ήλιου, που είναι γνωστή ως τροχιακή παράλλαξη, αλλάζει τη διεύθυνση του άξονα, τις αποστάσεις ανάμεσα στη Γη και στον ήλιο από την αρχή της ιστορίας του πλανήτη μας, εδώ και 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Μαζί όμως αλλάζει και το κλίμα της Γης.




Η Γη φθάνει στο περιήλιο της - το σημείο που είναι πιο κοντά στον ήλιο - στις 4 Ιανουαρίου, κάπου δύο εβδομάδες μετά από το ηλιοστάσιο 21 Δεκεμβρίου. Κατά συνέπεια ο χειμώνας αρχίζει στο Βόρειο ημισφαίριο την εποχή που η Γη είναι πλησιέστερα στον ήλιο.




Είναι σημαντικό αυτό; Υπάρχει κανένας λόγος που οι ημερομηνίες του ηλιοστασίου και του περιηλίου είναι τόσο κοντά;




Αποδεικνύεται όμως ότι αυτή η σχεδόν χρονική σύμπτωση των δύο γεγονότων (περιήλιο και ηλιοστάσιο) είναι μια σύμπτωση της εποχής που ζούμε. Η ημερομηνία του περιηλίου δεν παραμένει σταθερή, αλλά κατά τη διάρκεια πολύ μεγάλων χρονικών περιόδων, παλινδρομεί αργά μέσα στο χρόνο. Για παράδειγμα, την εποχή του αστρονόμου Ιππάρχου (2ος αιώνας π.Χ.) το περίγειο εμφανιζόταν κατά την φθινοπωρινή ισημερία.




Υπάρχουν όμως αρκετά στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή η μακροπρόθεσμη αλλαγή στην ημερομηνία που συμβαίνει το περιήλιο επηρεάζει το γήινο κλίμα.




Αστρονομική θεωρία της κλιματικής αλλαγής




Οι αλλαγές στην "κλίση" της Γης μπορούν να αλλάξουν το έντονο των εποχών - περισσότερη "κλίση" σημαίνει βαρύτερες εποχές - θερμότερα καλοκαίρια και πιο ψυχροί χειμώνες. Μικρότερη "κλίση" σημαίνει πιο δροσερά καλοκαίρια και ηπιότεροι χειμώνες. Αλλά και η αλλαγή στην εκκεντρότητα της τροχιάς της Γης καθώς και η αλλαγή στην κλίση της εκλειπτικής συνεισφέρουν στο φαινόμενο της μεταβολής του κλίματος.




Η αστρονομική θεωρία της κλιματικής αλλαγής ή θεωρία του Σέρβου αστρονόμου και αστροφυσικού Milankovitch είναι μια εξήγηση για αλλαγές στις εποχές, που οδηγούνται από τις αλλαγές στην τροχιά της Γης γύρω από τον ήλιο.




Ο Milutin Milankovitch, ο οποίος υπολόγισε τις αργές αλλαγές στη γήινη τροχιά μετά από προσεκτικές μετρήσεις της θέσης των αστεριών και μέσω εξισώσεων με τη χρήση της βαρυτικής έλξης άλλων πλανητών και άστρων.




Βρήκε δε ότι η Γη "ταλαντεύεται" στην τροχιά της. Η γήινη "κλίση" είναι αυτό που προκαλεί τις εποχές, και οι αλλαγές στην κλίση της γήινης μεταβάλει την ένταση των εποχών. Οι εποχές μπορούν επίσης να τονιστούν ή να τροποποιηθούν από την εκκεντρότητα της τροχιάς γύρω από τον ήλιο καθώς και την επίδραση μετάπτωσης, τη θέση των ηλιοστασίων στην ετήσια τροχιά.




απο physics4u.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Η Ανταρκτικη ηταν πολυ θερμοτερη στο παρελθον

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - Μια νέα πανεπιστημιακή μελέτη με τη συμμετοχή της NASA αποκαλύπτει ότι η Ανταρκτική ήταν πολύ θερμότερη και πιο βροχερή από ό, τι εθεωρείτο ως σήμερα. Το κλίμα ήταν κατάλληλο για την υποστήριξη σημαντικής βλάστησης - συμπεριλαμβανομένων υπανάπτυκτων δέντρων - κατά μήκος των άκρων της παγωμένης ήπειρου.






Η ομάδα των επιστημόνων που συμμετέχουν στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε online 17 του Ιουνίου στο περιοδικό Nature Geoscience, καθοδηγήθηκε από τη Sarah J. Feakins του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες, και συμμετείχαν οι ερευνητές από το Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Πασαντένα της Καλιφόρνια, Λουιζιάνα και State University στο Μπατόν Ρουζ.




Εξετάζοντας απολιθωμένα φύλλα απο δείγματα ιζυμάτων κατω απο την επιφάνεια πάγου στην Ανταρκτική, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι κατά μήκος της ακτής της Ανταρκτικής 15.000.000 με 20.000.000 (15 - 20 εκατομμύρια) χρόνια πριν ήταν 20 βαθμοί Φαρενάϊτ (11 βαθμοί Κελσίου) θερμότερες από ότι σήμερα, με θερμοκρασίες που φθάνουν τόσο υψηλά όπως 45 βαθμούς Φαρενάιτ (7 βαθμοί Κελσίου). Τα επίπεδα βροχόπτωσης βρέθηκαν επίσεις πολύ υψηλότερα απο τα σημερινά επίπεδα.




Ο τελικός στόχος της μελέτης είναι να κατανοήσουμε καλύτερα για το που μπορεί να μας οδηγήσει η κλιματική αλλαγή. Έτσι οπως η ιστορία έχει πολλά να μας διδάξει για το μέλλον κατά τον ίδιο τροπο μας διδάσκει και το παρελθόν του κλίματος.




RELEASE : 12-202




Study Finds Ancient Warming Greened Antarctica

Διαβάστε περισσότερα...

Το καλο το παληκαρι,

ξερει κι αλλο μονοπατι.

Διαβάστε περισσότερα...

Τεράστια λίμνη Μεθανίου στον Τιτάνα

H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα του Τιτάνα στον Ισημερινό του οποίου διακρίνεται η παρουσία μιας μεγάλης λίμνης και αρκετές γούρνες που περιέχουν υγρό μεθάνιο. Πίσω από τον Τιτάνα διακρίνονται ορισμένα από τα δακτυλίδια του Κρόνου





Λονδίνο




Μια νέα εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του. Εντόπισε στον Ισημερινό του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου, μια τεράστια λίμνη που αποτελείται από υγρό μεθάνιο.




Με δεδομένο ότι οι «τροπικές» περιοχές του Τιτάνα είναι άνυδρες και περιορισμένης ατμοσφαιρικής δραστηριότητας η παρουσία μιας τέτοιας λίμνης το φαινόμενο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών η λίμνη έχει έκταση 2.400 τετραγωνικών χλμ και βάθος ένα μέτρο.






Η λίμνη




«Οποιαδήποτε ποσότητα υγρού κάνει την εμφάνιση της στην επιφάνεια των τροπικών περιοχών του Τιτάνα εξατμίζεται πολύ γρήγορα λόγω των συνθηκών που επικρατούν εκεί. Ετσι η ανακάλυψη της λίμνης εκεί ήταν εντελώς αναπάντεχη. Η παρουσία λιμνών στους πόλους μπορεί να εξηγηθεί εύκολα αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τις λίμνες στις τροπικές περιοχές» αναφέρει η Κέιτλιν Γκρίφιθ, ειδικός στα πλανητικά συστήματα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα που μαζί με συναδέλφους της μελετά το φαινόμενο. Η Γκρίφιθ και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι η λίμνη τροφοδοτείται από υπόγεια κανάλια μεθανίου. Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Nature.






O Τιτάνας




Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου είναι το πιο συγγενές στη Γη σώμα στο ηλιακό μας σύστημα. Οταν το Cassini έστειλε τα πρώτα δεδομένα από τον Τιτάνα οι ειδικοί διατύπωσαν την άποψη ότι ο δορυφόρος βρίσκεται σε μια κατάσταση (κυρίως ατμοσφαιρικά) ανάλογη με αυτή που βρισκόταν η Γη στα πρώτα στάδια της ζωής της. Για αυτό και αποφασίστηκε να γίνει ενδελεχής παρατήρηση και εξερεύνηση του Τιτάνα.




Χρησιμοποιώντας τα ραντάρ του το Cassini κατάφερε να διαπεράσει την εξαιρετικά πυκνή ατμόσφαιρα του δορυφόρου και να δει τι βρίσκεται κάτω από αυτή. Εκτός από τις λίμνες μεθανίου που είχαν εντοπιστεί από την πρώτη στιγμή το Cassini έχει εντοπίσει οροσειρές, περιοχές που μοιάζουν με ερήμους ενώ υπάρχουν και σχηματισμοί που μοιάζουν με ηφαίστεια χωρίς όμως οι επιστήμονες να είναι απόλυτα βέβαιοι ότι πράγματι πρόκειται για ηφαίστεια





Φυσική – Διάστημα περισσότερες ειδήσεις




του Θοδωρή Λαϊνά




απο ΤΟ ΒΗΜΑ


ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 14/06/2012 11:25

Διαβάστε περισσότερα...

Ηλιακες εκλαμψεις παραγουν ακτινες Γαμα.

Solar Flares Fire Up Protons, Make Gamma Rays







Solar flares produce gamma rays by several processes, one of which is illustrated here. The energy released in a solar flare rapidly accelerates charged particles. When a high-energy proton strikes matter in the sun's atmosphere and visible surface, the result may be a short-lived particle -- a pion -- that emits gamma rays when it decays.




Credit: NASA's Goddard Space Flight Center
Διαβάστε περισσότερα...

H NASA ανακαλυψε πρωτοφανη υποθαλασσια ζωη Φυτοπλαγκτον στον Αρκτικο Ωκεανο.

Τα ευρηματα ζωης στο συγκεκριμενο μερος χαρακτηριζονται απο τους επιστημονες τοσο σημαντικα και αναπαντεχα που τα συγκρινουν με ξαφνικη ανακαλυψη δασους στην μεση της ερημου.





NASA Discovers Unprecedented Blooms of Ocean Plant Life




Scientists have made a biological discovery in Arctic Ocean waters as dramatic and unexpected as finding a rainforest in the middle of a desert. A NASA-sponsored expedition punched through three-foot thick sea ice to find waters richer in microscopic marine plants, essential to all sea life, than any other ocean region on Earth.




The finding reveals a new consequence of the Arctic's warming climate and provides an important clue to understanding the impacts of a changing climate and environment on the Arctic Ocean and its ecology. The discovery was made during a NASA oceanographic expedition in the summers of 2010 and 2011.




The expedition called ICESCAPE, or Impacts of Climate on EcoSystems and Chemistry of the Arctic Pacific Environment, explored Arctic waters in the Beaufort and Chukchi seas along Alaska's western and northern coasts onboard a U.S. Coast Guard icebreaker. Using optical technologies, scientists looked at the impacts of environmental variability and change in the Arctic on the ocean biology, ecology and biogeochemistry.




"Part of NASA's mission is pioneering scientific discovery, and this is like finding the Amazon rainforest in the middle of the Mojave Desert," said Paula Bontempi, NASA's ocean biology and biogeochemistry program manager in Washington. "We embarked on ICESCAPE to validate our satellite ocean-observing data in an area of the Earth that is very difficult to get to," Bontempi said. "We wound up making a discovery that hopefully will help researchers and resource managers better understand the Arctic."




The microscopic plants, called phytoplankton, are the base of the marine food chain. Phytoplankton were thought to grow in the Arctic Ocean only after sea ice had retreated for the summer. Scientists now think that the thinning Arctic ice is allowing sunlight to reach the waters under the sea ice, catalyzing the plant blooms where they had never been observed. The findings were published today in the journal Science.




"If someone had asked me before the expedition whether we would see under-ice blooms, I would have told them it was impossible," said Kevin Arrigo of Stanford University in Stanford, Calif., leader of the ICESCAPE mission and lead author of the new study. "This discovery was a complete surprise."




During the July 2011 Chukchi Sea leg of ICESCAPE, the researchers observed blooms beneath the ice that extended from the sea-ice edge to 72 miles into the ice pack. Ocean current data revealed that these blooms developed under the ice and had not drifted there from open water, where phytoplankton concentrations can be high.




The phytoplankton were extremely active, doubling in number more than once a day. Blooms in open waters grow at a much slower rate, doubling in two to three days. These growth rates are among the highest ever measured for polar waters. Researchers estimate that phytoplankton production under the ice in parts of the Arctic could be up to 10 times higher than in the nearby open ocean.




Fast-growing phytoplankton consume large amounts of carbon dioxide. The study concludes that scientists will have to reassess the amount of carbon dioxide entering the Arctic Ocean through biological activity if the under-ice blooms turn out to be common.




"At this point we don't know whether these rich phytoplankton blooms have been happening in the Arctic for a long time and we just haven't observed them before," Arrigo said. "These blooms could become more widespread in the future, however, if the Arctic sea ice cover continues to thin."









Previously, researchers thought the Arctic Ocean sea ice blocked most sunlight needed for phytoplankton growth. But in recent decades younger and thinner ice has replaced much of the Arctic's older and thicker ice. This young ice is almost flat and the ponds that form when snow cover melts in the summer spread much wider than those on rugged older ice.




These extensive but shallow melt ponds act as windows to the ocean, letting large amounts of sunlight pass through the ice to reach the water below, said Donald Perovich, a geophysicist with the U.S. Army Cold Regions and Engineering Laboratory in Hanover, N.H., who studied the optical properties of the ice during the ICESCAPE expedition.




"When we looked under the ice, it was like a photographic negative. Beneath the bare-ice areas that reflect a lot of sunlight, it was dark. Under the melt ponds, it was very bright," Perovich said. He is currently visiting professor at Dartmouth College's Thayer School of Engineering.




The discovery of these previously unknown under-ice blooms also has implications for the broader Arctic ecosystem, including migratory species such as whales and birds. Phytoplankton are eaten by small ocean animals, which are eaten by larger fish and ocean animals. A change in the timeline of the blooms can cause disruptions for larger animals that feed either on phytoplankton or on the creatures that eat these microorganisms. "It could make it harder and harder for migratory species to time their life cycles to be in the Arctic when the bloom is at its peak," Arrigo said. "If their food supply is coming earlier, they might be missing the boat."




Bontempi believes the discovery also may have major implications for the global carbon cycle and the ocean's energy balance. "The discovery certainly indicates we need to revise our understanding of the ecology of the Arctic and the region's role in the Earth system," Bontempi said.





Text issued as NASA Headquarters press release No. 12-184





Maria-José Viñas
NASA's Earth Science News Team

Διαβάστε περισσότερα...

Kασιδιαριδες και Παλικαρια γινανε Μαλλια Κουβαρια

πιστευει κανεις οτι με τετοιους ανθρωπους στο Ελληνικο κοινοβουλιο, μπορει να παει μπροστα η Ελλαδα ???







Ωρε τι θα ακουσουμε και τι θα δουνε τα ματια μας στην επομενη Βουλη μετα τις εκλογες ... απο το κακο στο χειροτερο κι απο το χειρον στο χειριστο ... και ακομα πατο δεν εχουμε πιασει ...



το ΚΚΕ παντως που εχει κυριολεκτικα πατωσει (και που εισαι ακομα ... ερχονται οι εκλογες του Ιουνιου) βλεπει εφιαλτες παρεα με τη Χρυση Αυγη στον Πατο

Διαβάστε περισσότερα...

Το περασμα της Αφροδιτης σε εξαιρετικα υψηλη αναλυση

Ultra-high Definition View of 2012 Venus Transit







Over a six-hour period on June 5-6 2012, the Solar Dynamics Observatory (SDO) collected images in many wavelengths of one of the rarest predictable solar events: the transit of Venus across the face of the sun. These transits occur in pairs eight years apart that are separated from each other by 105 or 121 years. The last transit was in 2004 and the next will not happen until 2117.






Hinode Views the 2012 Venus Transit








On June 5, 2012, Hinode captured these stunning views of the transit of Venus -- the last instance of this rare phenomenon until 2117. Hinode is a joint JAXA/NASA mission to study the connections of the sun's surface magnetism, primarily in and around sunspots. NASA's Marshall Space Flight Center in Huntsville, Ala., manages Hinode science operations and oversaw development of the scientific instrumentation provided for the mission by NASA, and industry. The Smithsonian Astrophysical Observatory in Cambridge, Mass., is the lead U.S. investigator for the X-ray Telescope. (JAXA/NASA/SAO)




Hinode Views the 2012 Venus Transit 2











teleiapavla.blogspot.com Views the 2012 Venus Transit.

Διαβάστε περισσότερα...

4/6/2012 Εκλειψη Σεληνης στην Πανσεληνο του Ιουνιου

Μερικη εκλειψη Σεληνης στην Πανσεληνο του Ιουνιου που θα πραγματοποιηθει την 4/6/2012 και ωρα 14:04:12. Η εκλειψη ξεκιναει 11:45:00 και τελειωνει 16:05:00 ωρα Ελλαδας.
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Μηχανισμος των Αντικυθηρων σε Λειτουργια

Εκτος των Αλλων υπολογιζονται :

Ο σεληνιακός ή συνοδικός κύκλος που είναι το διάστημα μεταξύ δύο ομοίων φάσεων της Σελήνης, π.χ. από πανσέληνο σε πανσέληνο.

Ό Μετωνικός κύκλος που προκύπτει από τη στενή ισοτιμία 19 ετών με 235 σεληνιακούς μήνες. Αντιπροσωπεύει την επιστροφή της Σελήνης στην ίδια φάση και στην ίδια ημερομηνία του έτους. Με το κλείσιμο του κύκλου ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη επιστρέφουν περίπου στους ίδιους σχετικούς προσανατολισμούς.

Ο Καλλιππικός κύκλος που διαρκεί 76 χρόνια και είναι τέσσερις Μετωνικοί κύκλοι μείον μία ημέρα. Έτσι αυξάνεται η ακρίβεια με την οποία αντιστοιχίζεται ένα ηλιακό έτος με πλήρης σεληνιακούς μήνες.

Ο κύκλος του Σάρου που προβλέπει εκλείψεις: αν μια ηλιακή ή σεληνιακή έκλειψη συμβεί σήμερα, μια παρόμοια θα συμβεί έπειτα από 223 σεληνιακούς μήνες. Έτσι από τις προηγούμενες εκλείψεις μπορούν να προβλεφθούν οι επόμενες.

Επειδή ο αριθμός των ημερών στον κύκλο του Σάρου δεν είναι ακέραιος, οι σεληνιακές εκλείψεις είναι μετατοπισμένες κατά οκτώ ώρες και οι ηλιακές (οι οποίες γίνονται ορατές από συγκεκριμένα γεωγραφικά πλάτη) μετατοπίζονται κατά 120 μοίρες.

Ακριβείς επαναλήψεις σεληνιακών εκλείψεων λαμβάνουν χώρα ύστερα από τρεις κύκλους του Σάρου (όταν οι οκτάωρες μετατοπίσεις συμπληρώσουν ένα 24ωρο), πράγμα το οποίο περιγράφεται από τον κύκλο του Εξελιγμού, διαρκείας 54 ετών.


Επιγραφές που βρέθηκαν στο εσωτερικό του μηχανισμού.





Η ανακάλυψη

Ο μηχανισμός των Αντικηθύρων ανασύρθηκε από τον βυθό της θάλασσας το 1901 και γλίτωσε ως από θαύμα μαζί με άλλα εκθέματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τους Γερμανούς στην Κατοχή, για να μπει στα τέλη του 2005 σε ειδικό ψηφιακό τομογράφο ώστε να αποκαλυφθεί το εσωτερικό του.

Η ανακάλυψη του έγινε από Συμιακούς σφουγγαράδες καθώς επέστρεφαν το Πάσχα του 1900 με το καΐκι τους στα Δωδεκάνησα από τα νερά της Λιβύης, όπου είχαν πάει να βουτήξουν για σφουγγάρια. Στο ταξίδι του γυρισμού έπεσαν σε μια φοβερή φουρτούνα, που τους ανάγκασε να παρακάμψουν και να δέσουν σε υπήνεμο όρμο των Αντικυθήρων μέχρι να περάσει η αντάρα. Τις ημέρες που παρέμειναν εκεί, κάποιοι από τους σφουγγαράδες αποφάσισαν να εξερευνήσουν τον βυθό της περιοχής σε βάθος 43 μέτρων. Ένας από αυτούς ανέβηκε τρομοκρατημένος στο καΐκι για να αναφέρει στον καπετάνιο πως είδε το πόδι μιας νεκρής γυναίκας. Βεβαίως, δεν επρόκειτο για μακάβριο εύρημα αλλά για τμήμα ενός αγάλματος. Οι δύτες είχαν βρει κατά σύμπτωση ένα ρωμαϊκό ναυάγιο σε βάθος 60 μέτρων με πλουσιότατο φορτίο: κοσμήματα, αγάλματα μαρμάρινα και μπρούτζινα ήταν διάσπαρτα στον πυθμένα. Ανάμεσά τους ήταν τα γνωστά σήμερα γλυπτά ο Έφηβος των Αντικυθήρων και ο Φιλόσοφος των Αντικυθήρων. Η ανέλκυσή τους με την έλλειψη των τεχνικών μέσων την εποχή εκείνη ήταν εξαιρετικά δύσκολη. Ένας σφουγγαράς έχασε τη ζωή του και άλλοι δύο τραυματίστηκαν σοβαρά αλλά η επιχείρηση ολοκληρώθηκε το 1901 με αυτοθυσία, συνέπεια και πλήρη ενημέρωση των ελληνικών αρχών από την πρώτη στιγμή. Τα ανασυρθέντα αντικείμενα μεταφέρθηκαν αμέσως στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Ανάμεσά τους ήταν και το περίεργο εύρημα: ένα κουτί (20x30x8 εκ.) με μπρούτζινα και ξύλινα μέρη που είχαν παραμορφωθεί από τη διάβρωση. Το 1902, ο αρχαιολόγος Στάης το εξέτασε με μεγαλύτερη προσοχή για να ανακαλύψει με έκπληξη ότι τα μεταλλικά μέρη του έχουν περίγραμμα οδοντωτών τροχών. Οι κατοπινοί ερευνητές διαφώνησαν σε πολλές περιπτώσεις μεταξύ τους αλλά όλοι ήταν σίγουροι ότι επρόκειτο για τον πιο σύνθετο μηχανισμό της αρχαιότητας που χρονολογείτο περίπου έναν αιώνα π.Χ., και ότι δεν είχε ανακαλυφθεί σε κανένα μέρος του κόσμου τίποτα παρόμοιο για τα επόμενα 1.300 χρόνια. Κανείς όμως δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα τι ήταν. Άλλωστε, οι μελετητές δεν είχαν ιδιαίτερα εξελιγμένα μέσα έρευνας και δια του γυμνού οφθαλμού ήταν εξαιρετικό παρακινδυνευμένο να βγάλουν συμπεράσματα.

Αργότερα ερεύνησε το Μηχανισμό ο Derek de Solla Price με τη βοήθεια επιστημόνων από τον Δημόκριτο κατά τη δεκαετία του ‘50. Ο Βρετανός μάλιστα είχε προχωρήσει και σε μια ανακατασκευή του αντικειμένου, της οποίας η ορθότητα αμφισβητήθηκε αργότερα. Όσο δεν υπήρχε μια τεκμηριωμένη και συνολική απάντηση για το μυστηριώδες αντικείμενο, τόσο γίνονταν πιο ακραίες οι εκδοχές για τη φύση και την προέλευσή του. Άλλωστε ένας από τους ερευνητές που ενδιαφέρθηκε να μάθει περισσότερο για τον μηχανισμό ήταν και ο περίφημος Εριχ Φον Νταίνικεν που μιλούσε για εξωγήινους.

Οι τελευταίες έρευνες

Τα τελευταία χρόνια όμως οι έρευνες έγιναν, για πρώτη φορά, με τη βοήθεια πολλών ειδικών από διαφορετικά αλληλοσυμπληρούμενα πεδία και όχι από μεμονωμένους επιστήμονες, ενώ είχαν στη διάθεσή τους τα πιο εξελιγμένα μέσα. Με τη βοήθεια του μηχανισμού ψηφιακής απεικόνισης PTM Dome έγινε δυνατή η επανεμφάνιση σχεδόν σβησμένων κειμένων και στοιχείων της επιφάνειας του μηχανισμού που δεν είναι ευδιάκριτα ακόμα και με τα καλύτερα συστήματα συμβατικής και ψηφιακής φωτογράφησης.

Λίγο αργότερα η Βρετανική εταιρεία X-Tek έστειλε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο τον πρωτοποριακό τομογράφο Blade Runner, βάρους 8 τόνων. Είναι ένα μηχάνημα που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε μόνο και μόνο για τη συγκεκριμένη έρευνα, κόστους ενός εκατομμυρίου ευρώ. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας παθιάστηκε με το θέμα του μηχανισμού των Αντικυθήρων και προσέφερε δωρεάν τον τομογράφο.

Η εξέταση αποκάλυψε άγνωστες πτυχές του εσωτερικού του μηχανισμού. Διαβάστηκαν για πρώτη φορά έπειτα από δύο χιλιάδες χρόνια επιγραφές το πάχος των οποίων δεν ξεπερνά το ένα δέκατο του χιλιοστού.

Αργότερα πάνω σε αυτό το Μηχανισμό φτιάχτηκαν τα ηλιακά ρολόγια, αρχικά στατικά και αργότερα μεταφερόμενα. Στο Βυζάντιο βρέθηκε παρόμοιος μηχανισμός κατασκευασμένος τον 7ο αιώνα. Αντίστοιχος μηχανισμός περιγράφεται και από τον μεταγενέστερο Άραβα Αλ Μπιρουνί. Ένα μεγάλο ποσοστό των τεχνολογικών κατακτήσεων στον τομέα αυτό αφομοιώθηκε από τους Άραβες. Η τεχνολογία των οδοντωτών τροχών εξελίχθηκε στην ωρολογοποιεία που εμφανίστηκε και άνθησε τον 13ο και 14ο αιώνα. Ιδιαίτερα για το διαφορικό γρανάζι που αποτελεί και το πιο εντυπωσιακό εύρημα στο μηχανισμό, πρέπει να αναφερθεί ότι επανεμφανίστηκε δεκάδες αιώνες αργότερα.

οι πληροφοριες ειναι απο www.physics4u.gr



σχετικες αναρτησεις

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων ... Universal Position System

Η Σπουδαια Αστρονομικη Γνωση των Αρχαιων Ελληνων

Διαβάστε περισσότερα...